ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΥΣ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ

Σήμερα στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τη Ζωή Νικητάκη.. Πολλές ιδιότητες την συντροφεύουν: Ζωγράφος, συγγραφέας, αφηγήτρια παραμυθιών, εισηγήτρια σεμιναρίων. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά», από τις εκδόσεις Αλφάβητο Ζωής, μιλάμε μαζί της, για τα παραμύθια, τα χρώματα και τα όνειρα.

Καλησπέρα σας κυρία Νικητάκη. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Όπως ανέφερα και στον πρόλογο που έκανα, είστε ένας άνθρωπος που ασχολείται με πολλά. Με ποια από τις παραπάνω ιδιότητες ταυτίζεστε περισσότερο;

Καλησπέρα σας κυρία Παπαθανασίου κι ευχαριστώ για το όμορφο κι από καρδιάς κάλεσμά σας στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών. Κάθε ύπαρξη εμφέρει κάποιες ιδιότητες, κάποιες ποιότητες, κάποια χαρίσματα που θα συμβάλλουν στην εκπλήρωση του μονοπατιού της ψυχής μέσω της υλοποίησης της αποστολής της και στην προσφορά υπηρεσίας της στην ατομική αυτοπραγμάτωση, στο κοινό καλό το ομαδικό, το συλλογικό, το εθνικό, το πλανητικό, το κοσμικό. Εμφέρω αυτές τις ιδιότητες που ήδη προείπατε συν ακόμα μία και δεν ξέρω αν μπορώ να ταυτιστώ με κάποια ιδιαιτέρως από αυτές, καθώς πρόκειται απλά για ιδιότητες, μέσω των οποίων η ψυχή εκφράζει το δημιουργικό δυναμικό της με στόχο να εκπληρώσει τα παραπάνω που ήδη ανέφερα. Δεν είμαστε αποκομμένοι ο ένας από τον άλλον, αλλά κλωστές ενός υφαντού που συνδέονται μεταξύ τους και το ίδιο συμβαίνει και με τα δώρα που εμφέρουμε. Σαν ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεύτρια θα σας πω ότι εμφέρουμε ένα βασικό χρώμα, που ουσιαστικά αποτελεί το χρώμα του μονοπατιού της ψυχής μας και με έναν τρόπο αποτελεί ένα ιδιαίτερο αποτύπωμα, μια κοσμοφραγίδα με την οποία ερχόμαστε ως ψυχές για να φέρουμε σε πραγμάτωση μια συγκεκριμένη όψη ενός κοσμικού σχεδίου. Ωστόσο είμαστε μια ολόκληρη παλέτα χρωμάτων, ένα ολόκληρο ουράνιο τόξο που περιμένει να ξεδιπλώσει όλα τα χρώματά του και να δημιουργήσει, να μεταμορφώσει και να φωτίσει. 

 

Είμαι μια ζωγράφος που μπορεί να εκφράζεται μέσα από τις εικόνες, το χρώμα και τον λόγο. Μια ζωγράφος αυτοδίδακτη που αφηγείται ιστορίες και παραμύθια με τα χρώματα και τα πινέλα της μέσα από τους πίνακές της και τις εικονογραφήσεις και μια παραμυθού επίσης αυτοδίδακτη που ζωγραφίζει με λέξεις και εικόνες του λόγου μέσα από τις ζωντανές αφηγήσεις στα παραμυθοταξιδέματά της και μέσα από τη συγγραφή των βιβλίων. Και η ζωγραφική μια αφήγηση είναι, μια εικονοπλαστική μαγική διεργασία που επιχειρεί να ερμηνεύσει τον κόσμο που μας περιβάλλει, και τους Κόσμους του σύμπαντος και της ψυχής μας. Είναι σαν αυτό που λέει ο Χόρχε Λ. Μπόρχες στον επίλογο ενός ποιητή, «Ένας άνθρωπος βάζει σκοπό της ζωής του να ερμηνεύσει τον κόσμο. Χρόνια ολόκληρα γεμίζει μια επιφάνεια με εικόνες από επαρχίες, βασίλεια, βουνά, κόλπους, καράβια, νησιά, ψάρια, σπίτια, εργαλεία, άστρα, άλογα κι ανθρώπους. Λίγο πριν πεθάνει, ανακαλύπτει ότι αυτός ο υπομονετικός λαβύρινθος γραμμών σχηματίζει την εικόνα του προσώπου του.»

 

Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σε όποια επιφάνεια έβρισκα και ταυτόχρονα με τα χρώματα, αγαπούσα τον μαγικό και συμβολικό λόγο των παραμυθιών. Μεγάλωσα με μια γιαγιά που ήταν δείγμα των τελευταίων αφηγητών του προηγούμενου αιώνα, τη γιαγιά Ανθούλα που καταγόταν από Σαρακατσάνους, τους «σαμάνους» με έναν τρόπο της Ελλάδας που κινούνταν από τόπο σε τόπο με τα ζώα τους ανάλογα με τον κύκλο των εποχών, συνομιλούσαν με τα δέντρα, τα πουλιά, τα αστέρια, τον Ήλιο και το φεγγάρι και μιλούσαν με λόγο παραμυθητικό, μαγικό και βαθιά ποιητικό, τον λόγο των παραμυθιών. Η γιαγιά πίστευε τις νεράιδες, τα πλάσματα που ζούσαν στο νερό, στα δέντρα και στον ουρανό και μπορούσε να συνομιλεί με το Αόρατο και το Ορατό. Ο πατέρας μου επίσης αγαπούσε τον συμβολικό και ιαματικό λόγο των παραμυθιών και είχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη με συλλογές σπάνιων παραμυθιών και με έργα της κλασικής λογοτεχνίας. Ήταν αναπότρεπτο να αγαπήσω τον λόγο, να αγαπήσω τα παραμύθια, να αγαπήσω τα βιβλία. Από παιδί ονειρευόμουν να γράφω και να εικονογραφώ βιβλία, να δίνω χαρά στη ψυχή των ανθρώπων. Δεν είναι τυχαίο πως οι πρώτες σπουδές μου ήταν στην κλασική φιλολογία, με την οποία ασχολήθηκα επί σειρά ετών διδάσκοντας παιδιά με πολλή αγάπη. Η εργασία μου με παιδιά συνεχίστηκε για πάνω από 20 χρόνια μέσα από τα μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, μέσα από τις παραστάσεις αφήγησης παραμυθιών για παιδιά και ενήλικες, σε όλη την Ελλάδα, μέσα από τα βιωματικά εργαστήρια τέχνης και παραμυθιού σε συνεργασία με σημαντικούς φορείς της χώρας μας. Σχεδίασα ειδικά προγράμματα αφήγησης για καρκινοπαθείς σε γνωστό ογκολογικό νοσοκομείο και υλοποίησα για κάποια χρόνια διαδραστικές παραστάσεις αφήγησης και εικαστικά εργαστήρια στο νοσοκομείο.

 

Δεν σταμάτησα ποτέ να ζωγραφίζω, να αφηγούμαι και να γράφω. Η πρώτη μου εικονογράφηση ήταν πριν 20 χρόνια στο γιαπωνέζικο παραμύθι, «το κορίτσι που αγάπησε το δέντρο» και δημοσιεύτηκε στους Ερευνητές της Καθημερινής και από τότε ακολούθησαν πολλές εικονογραφήσεις και βιβλία που έχω γράψει και εικονογραφήσει με συνεργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με σημαντικότερη συνεργασία θυγατρικό οίκο του γνωστού διεθνώς Ηayhouse, τις Οnager Editions στη Νέα Υόρκη και το περιβαλλοντικό πρόγραμμα «Carbon Busters” που ξεκίνησε από τη Φιλανδία και εφαρμόστηκε πιλοτικά σε κάποια σχολεία της Ελλάδας.

 

Επέλεξα από παιδί συνειδητά να ασκήσω επαγγελματικά αυτά που αγαπούσα και που η ψυχή μου με καθοδηγούσε, χωρίς να αμφιβάλλω στιγμή, πιστεύοντας στη δύναμη των εσωτερικών δώρων και με απόλυτη αφοσίωση και αφιέρωση σε αυτά. Και λένε πως σε ότι αφιερώνεσαι, σου παραδίδεται και δεν υπάρχει περίπτωση να μην σου αποφέρουν καρπούς και άνθη οι κόποι και οι θυσίες της ψυχής. Έζησα και ζω από την τέχνη σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που το να ζει κανείς από την τέχνη αποτελεί τουλάχιστον μια ουτοπία, όμως μπορεί να καταστεί εφικτό.

 

Δεν σταμάτησα ποτέ να επανεκπαιδεύω τον εαυτό μου. Εστιάζω στη θεραπευτική λειτουργία της τέχνης και τα τελευταία χρόνια μεταλαμπαδεύω την βιωματική εμπειρία που έχω συλλέξει τόσα χρόνια  υλοποιώντας σεμινάρια για το παραμύθι σε ενήλικες, σε παιδαγωγούς, σε δασκάλους γιόγκα και κυρίως σε ανθρώπους από τον χώρο της ψυχικής υγείας, για τη ψυχοδυναμική λειτουργία και έκφρασή του παραμυθιού μέσα από τη γραφή και την αφήγησή του, για την τέχνη της αφήγησης ως παιδαγωγικό και θεραπευτικό εργαλείο. Βιωματικά εργαστήρια για την ανακάλυψη και την ενεργοποίηση των χαρισμάτων που η ψυχή κουβαλά, ατομικές και ομαδικές συνεδρίες ψυχοδυναμικής χρωματοθεραπείας.

 

Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησε το βιβλίο σας με δυο υπέροχα παραμύθια που μας ταξιδεύουν σε καιρούς αλλοτινούς. Ποια ήταν η αφορμή για να γεννηθεί το βιβλίο σας «Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά»; Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;

Καταρχάς ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τα καλά σας λόγια που με χαροποιούν. Το “Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά”, όπως είδατε, είναι μια συλλεκτική κασετίνα που αποτελείται από ένα βιβλίο με δυο παραμύθια, από 19 εικαστικά έργα και δύο  cd, στα οποία αφηγούμαι ζωντανά τα παραμύθια με συνοδεία μουσικής από τον Νίκο Κριτσέλη και το τραγούδι του ερμηνευτή τραγουδοποιού Στέλιου Καρπαθάκη. Πρόκειται δηλαδή για μια ολοκληρωμένη εμπειρία που συνδυάζει λόγο, εικόνα και ήχο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί παιδαγωγικά και θεραπευτικά, στο οποίο θα αναφερθώ αργότερα πιο λεπτομερώς.

 

 

Το πρώτο παραμύθι του βιβλίου, «το παραμύθι της ροδιάς» είναι ένα παραμύθι από την προφορική λαϊκή παράδοση που κάποιος το πρωτοαφηγήθηκε σε μια φωτορωγμή του χρόνου κάπου στο Αϊβαλί, στα μέρη της γιαγιάς του πατέρα μου. Το άκουσα μια νυχτιά από την παραμυθού Σάσα Βούλγαρη , ώσπου μια μέρα το παραμύθι πέταξε σαν πουλάκι πάνω στα χείλη μου, ήπιε δυο στάλες από την ανάσα μου, δυο στάλες από τα όνειρά μου και δυο στάλες από την ελπίδα μου και ξεδίπλωσε τα σμαραγδένια μαβιά φτερά του και μίλησε… Το πρωτοζωντάνεψα στην παραμυθοπαράσταση «Ταξίδια στον κήπο με τα παραμύθια και στης καρδιάς μας την αλήθεια» για τους ασθενείς με καρκίνο στο ογκολογικό νοσοκομείο Άγιος Σάββας μια μέρα που ο χειμώνας έκανε πρόωρα την εμφάνισή του… Έχει ταξιδέψει στα ταξίδια της καρδιάς και του νου και με έχει ακολουθήσει σχεδόν σε όλα τα μονοπάτια που ξετυλίγονται με την κόκκινη των παραμυθιών κλωστή. Ώσπου μια μέρα βροχομοσχομυριστή έγραψα το παραμύθι από την αρχή, με βοηθό τον Σάτζαν, το μικρό ραφτόπουλο που δεν ράβει ρούχα, αλλά παραμύθια και ζει πίσω από την κλειδαρότρυπα ενός σεντουκιού. Οι μαγικοί βοηθοί στα παραμύθια μας υπενθυμίζουν το πεδίο των απεριόριστων δυνατοτήτων που εμφέρουμε και που μπορούν να αναδυθούν, όταν βρεθούμε σε ακραίες καταστάσεις ή σε καιρούς κρίσης, σαν αυτούς που διανύουμε. Οι δυσκολίες μπορούν να είναι ευκαιρίες για την ανάπτυξή μας, για την αποκάλυψη του κρυμμένου δημιουργικού δυναμικού μας, που ποτέ ως τότε δεν είχαμε φανταστεί. Οι μαγικοί βοηθοί μας υπενθυμίζουν πως όπως στα παραμύθια, έτσι και στη ζωή, τα πάντα είναι δυνατά, όσο αδύνατα κι αν φαντάζουν, κι εμείς είμαστε που μπορούμε να κάνουμε το αδύνατο δυνατό, μιας και εμείς είμαστε της ζωής μας οι δημιουργοί, μα και οι μαγικοί βοηθοί.

 

 

Το δεύτερο παραμύθι, «Όλα είναι δυνατά αν τα ονειρεύεσαι» (ή πώς μπορούμε να μεταμορφώσουμε την πραγματικότητα και των θαυμάτων να γίνουμε οι δημιουργοί) ξεκίνησε από μια εικόνα. Και η μια εικόνα γέννησε την άλλη και σιγά σιγά ξεδιπλώθηκε μια ολόκληρη ιστορία, η οποία κατά κύριο λόγο είναι δομημένη πάνω στα χρώματα και τις δυναμικές που εμφέρουν, σύμφωνα με την ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεία, στην οποία έχω εκπαιδευτεί και ασκώ. Αλλά και στις ιστορίες που τα ίδια τα χρώματα μου αφηγούνται, από δύο χρονών, όταν ξεκίνησα να ζωγραφίζω, δημιουργώντας ιδιότυπα σχήματα πάνω σε όποια επιφάνεια έβρισκα μπροστά μου (σε τοίχο, χαρτιά, βιβλία κλπ.) Μα το πώς βασίζονται οι εικόνες και τα σύμβολα που αναδύονται στην ψυχοδυναμική των χρωμάτων, αυτό σε άλλο βιβλίο μου θα σας το πω. Το παραμύθι αυτό δεν συνοδεύεται από εικόνες, καθώς σας καλώ να δημιουργήσετε εσείς τις εικόνες μέσα από τις λέξεις και τους δημιουργικούς οραματισμούς τους και αν θέλετε, να μου τις στείλετε. Με μεγάλη μου χαρά και δυο κοκκόρου κόκκινα φτερά, μα και με μια ασημένια μαζί κλωστή που τον δρόμο δείχνει για τον Ουράνιο Συννεφοπερπατητή, θα περιμένω τις Θαυματοεικόνες που το παραμύθι μου σας ενέπνευσε.

 

 

Μα ας γυρίσουμε πίσω στο παραμύθι… Εκεί που τελειώνει η Θαυματοχώρα, που οι άνθρωποι πιστεύουν στα θαύματα και τα δημιουργούν, από την άλλη πλευρά του τείχους αρχίζει η Σκιοχώρα, εκεί που τα όνειρα κι η πίστη για τα θαύματα έχουν χαθεί, τα χρώματα έχουν εξαφανιστεί και όλα έχουν βαφτεί γκρι, από τη στιγμή που η Κρίση έχει εμφανιστεί…

 

 

Ένα κορίτσι εφτά χρονών, η Λουλουδένια, αναρωτιέται τι μπορεί να υπάρχει εκεί που ο κόσμος τελειώνει. Ρωτάει λοιπόν, τον Δεντροφιλόσοφο που ζει πάνω σε ένα Ανθρωποδεντρόσπιτο, τη Συννεφογιαγιά και τον Παλαιό των Ημερών ή τον Για πάντα Νέο, που είναι Σοφός μαζί και Παιδί. Έτσι μαθαίνει για την Σκιοχώρα και για τον τρόπο για να φτάσει εκεί. Η Σκιά έχει απλωθεί στην πολιτεία αυτή, μα και στων ανθρώπων την καρδιά. Ο αυτοκράτορας Φόβος κυβερνά, που έχει κλέψει τα χρώματα, τα όνειρα και τη χαρά. Πώς θα μπορέσει η Λουλουδένια τα χρώματα στην Σκιοχώρα να φέρει ξανά; Ποιους θα ΄χει πολύτιμους μαγικούς της βοηθούς στην σπουδαία αυτή αποστολή;

 

Ανάψτε το φαναράκι σας κι ελάτε να ταξιδέψουμε στο μονοπάτι που οδηγεί στη Θαυματοχώρα και πίσω από αυτή, στην κρυμμένη Σκιοχώρα.

 

 

Μέσα από το βιβλίο ήθελα να περάσω, όπως πολύ εύστοχα αναφέρεται και στο σημείωμα του εκδότη, το μήνυμα του τίτλου «Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά!» με δυο παραμύθια, από εκείνα τα παλιά, τα αιώνια, που σε παίρνουν από το χέρι και σε οδηγούν στο ξέφωτο του μονοπατιού σου. Κι εκεί, σε σπρώχνουν απαλά μα και δυνατά να διαβείς αυτό που αποφεύγεις, που δεν τολμάς. Αυτό που γνωρίζεις ότι μιλά στην καρδιά σου και ζεσταίνει και άλλες καρδιές και είναι τόσο δυνατό που, αν πριν δεν τολμούσες ούτε καν εσύ να το ονειρευτείς καλά καλά, τώρα κάνει πολλούς άλλους να ονειρεύονται μαζί σου! Στην ουσία να ζουν, να συζούν, να συμβιώνουν μαζί σου αυτό που όλοι μαζί εχουμε ονειρευτεί – μια αληθινή, αυθεντική, ουσιαστική θαυμαστή πραγματικότητα!

 

 

Σε μια εποχή σαν τη δική μας που ο προσανατολισμός είναι στραμμένος στον υλισμό, που πρυτανεύει η κρίση αξιών, ο φόβος και ο πνευματικός μαρασμός, περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ, είναι το μήνυμα του βιβλίου:

«Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά!»

 

«Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά!» Συγγραφή, εικονογράφηση: Ζωή Νικητάκη Cd με ζωντανή αφήγηση παραμυθιών: Ζωή Νικητάκη Τραγούδι, σύνθεση – ερμηνεία : Στέλιος Καρπαθάκης Μουσική - σύνθεση: Νίκος Κριτσέλης Επιμέλεια: Άννα Σαλιβέρου Εκδόσεις Αλφάβητο Ζωής

Εξαιρετικές και οι εικόνες που έχετε ζωγραφίσει και συνοδεύουν το βιβλίο σας. Γιατί δεν προσθέσατε τις εικόνες μέσα στο βιβλίο σας και απλά το συνοδεύουν;

Υπάρχουν 19 εικαστικές εικόνες που ουσιαστικά αφορούν το πρώτο παραμύθι, “Το παραμύθι της ροδιάς” ή το “από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά!” Οι εικόνες αυτές σκόπιμα δεν ενσωματώθηκαν στο βιβλίο, αλλά όπως διαπιστώσατε, είναι τοποθετημένες ξεχωριστά μέσα στην συλλεκτική κασετίνα, γιατί ήθελα να μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα παιδαγωγικό και θεραπευτικό εργαλείο. Σαν ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεύτρια γνωρίζω ότι οι εικόνες από μόνες τους μπορούν να αφηγηθούν τις δικές τους ιστορίες επιπρόσθετα της ιστορίας του κειμένου που συνοδεύουν. Η κάθε εικόνα μπορεί να συντελέσει βοηθητικά ώστε να εκφράσει το παιδί ή ο ενήλικος κάποιες κρυμμένες ιστορίες, να αποκαλυφθούν κρυμμένες πτυχές του, να δοθούν απαντήσεις σε εκκρεμή ερωτήματα, κλπ. Εγώ τις χρησιμοποιώ στις συνεδρίες ψυχοδυναμικής χρωματοθεραπείας ως ένα σημαντικό εργαλείο. Μπορούν να λειτουργήσουν με κάποιον τρόπο και ως ενός είδους ψυχομετρικό τεστ. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι θα χρησιμοποιηθούν από κάποιον ειδικό στον χώρο της ψυχικής υγείας ως ένα συμπληρωματικό βοηθητικό μέσο στην εργασία του ή ίσως από κάποιον εμπνευσμένο παιδαγωγό. Σκοπεύω να κάνω από την επόμενη εκπαιδευτική περίοδο κάποια εκπαιδευτικά εργαστήρια για τον τρόπο χρησιμοποίησής τους.

Βεβαίως, οι εικόνες μπορούν με αυτόν τον τρόπο να κοσμήσουν ως έργα τέχνης και τους χώρους του σπιτιού, του σχολείου, κλπ. Η χρήση τους είναι πολλαπλή και πολυλειτουργική ταυτόχρονα.

 

Είστε εισηγήτρια σεμιναρίων που εστιάζουν στην χρωματοθεραπεία και στην θεραπευτική λειτουργία της Τέχνης. Θα θέλατε να μας μιλήσετε περισσότερο για αυτά, για να κατανοήσουμε τη θετική επίδραση που έχουν στον άνθρωπο;

Εκτός των συνεδριών ψυχοδυναμικής χρωματοθεραπείας, υλοποιώ εδώ και κάποια χρόνια βιωματικά σεμινάρια για το παραμύθι ως παιδαγωγικό και θεραπευτικό εργαλείο αυτογνωσίας συνδέοντάς το με τη ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεία που ασκώ σε συνδυασμό με τον δημιουργικό διαλογισμό, με εσωτερικές διδασκαλίες, κλπ. Έχω αναπτύξει και δημιουργήσει τη σύνθεση μιας μεθόδου, που ονομάζω Ιαματική Ταξιδευτική Psychodynamic Color Storytelling. Yλοποιώ βιωματικά εργαστήρια για τα χαρίσματα που η ψυχή κουβαλά και την ενεργοποίησή τους, καθώς και για την μεταμορφωτική επίδραση της τέχνης στη ζωή μας.

Από τη νέα εκπαιδευτική περίοδο θα ανακοινωθούν και νέα ψυχοδυναμικά εργαστήρια που θα είναι εστιασμένα στην τέχνη και θα συνδυάζουν πολλά εργαλεία.

Αυτά τα σεμινάρια – βιωματικά εργαστήρια είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμα:

  1. για ανθρώπους που εμπλέκονται στην παιδαγωγική διαδικασία, αλλά για γονείς ή για υποψήφιους γονείς, που θα τους δώσουν τρόπους για να μπορέσουν να προσεγγίσουν τη ψυχή των παιδιών με μεγαλύτερη ευκολία και να μάθουν να χρησιμοποιούν ενθυμούμενοι ξανά τη μαγική και συμβολική γλώσσα των παιδιών
  2. Για ψυχοθεραπευτές και όσους εργάζονται στον χώρο της ψυχικής υγείας.
  3. Για όλους όσους θέλουν να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν λίγο καλύτερα τον εαυτό τους πίσως από τα δεκάδες επικαλύμματα του κόσμου των φαινομένων που καθίσταται αντιληπτός μέσω των αισθήσεων και να εμβαθύνουν γνωρίζοντας τον αληθινό Εαυτό
  4. Για όλους όσους θέλουν να ανακαλύψουν το κρυμμένο ψυχικό δυναμικό τους, τα χαρίσματά τους, πώς μπορούν να μεταμορφώσουν τη δυσκολία σε ευκαιρία, ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του, ποιο είναι το αληθινό κάλεσμα της ψυχής τους, ποια είναι η αποστολή τους εδώ και ποια τα δώρα που εμφέρουν για να μοιραστούν
  5. Για όσους νιώθουν πως θέλουν να ενεργοποιήσουν την έμπνευσή τους
  6. Για όσους αγαπούν τον συμβολικό λόγο των παραμυθιών και θέλουν να έρθουν σε επαφή με τον μαγικό κόσμο τους, μέσα από την αφήγηση, τη συγγραφή και τη δημιουργία παραμυθοεικόνων.

 

Τα βιωματικά αυτά σεμινάρια μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο της εποχής μας να στραφεί για τις λύσεις των προβλημάτων του εντός του, να συνδεθεί με τον εσώτερο δάσκαλο και τον εσώτερο θεραπευτή. Επίσης μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο της εποχής μας που τρέχει μέσα σε έναν κύκλο ατέρμονο μηχανιστικών επαναλήψεων, να κάνει μια στάση εντός του, να αναπνεύσει, να ακουμπήσει σε ένα πεδίο άπειρων μαγικών δυνατοτήτων κατανοώντας πως οι αλλαγές λειτουργούν πάντα εκ των έσω. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας, πρωτίστως χρειάζεται να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Η εσωτερική μεταμόρφωση θα φέρει και την μεταμόρφωση της εξώτερης πραγματικότητας που μας περιβάλλει.

Τα τελευταία χρόνια, η οικονομική κρίση και οι συνέπειες της στην καθημερινή μας ζωή, μάς άλλαξαν. Χάσαμε το χαμόγελό μας, την πίστη μας στη ζωή, γίναμε απαισιόδοξοι και γκρινιάρηδες. Είναι εύκολο ή δύσκολο να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση;

Ας μην λησμονούμε ότι της οικονομικής κρίσης προηγήθηκε η κρίση αξιών, ο ηθικός και πνευματικός μαρασμός, η κρίση της ίδιας της ψυχής και του πνεύματος και αυτό που βιώνουμε αυτά τα χρόνια είναι οι συνέπειες όλου αυτού. Στο δεύτερο παραμύθι του βιβλίου μου, “Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά”, εκεί που τελειώνει η Θαυματοχώρα, αρχίζει η Σκιοχώρα. Η ζωγράφος Παρά δυο λεπτά Ελευθερία λέει στην ηρωίδα της ιστορίας: “Θυμάμαι πως έγινε μια κρίση, όπως έλεγαν τότε οι μεγάλοι, και μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο χανόταν όλο και πιο πολύ η χαρά και στη θέση της απλωνόταν ο φόβος και η θλίψη και η σκιά. Θυμάμαι πως, ένα πρωί, οι άνθρωποι έγιναν σκυθρωποί, προχωρούσαν και μονολογούσαν, κάθονταν και μουρμούριζαν, έτρωγαν και άκουγαν συνέχεια καποιον σε μια οθόνη να μιλάει, έπνιγαν τα όνειρά τους, στραγγάλιζαν τις ιδέες τους και έπαυαν σιγά σιγά να ακούνε την καρδιά τους και το τραγούδι της θάλασσας. Εκείνη τη χρονιά κυβέρνησε ο Φόβος, ένας αυτοκράτορας αδίστακτος που δεν συγχωρούσε με τίποτα, δεν ευχαριστιόταν με τίποτα, δεν ευγνωμονούσε τίποτα και κανέναν, δεν συμπονούσε τους υπηκόους του και ούτε τους άκουγε ούτε τους αισθανόταν.

 

Οι άνθρωποι λίγο πολύ έπαψαν να ονειρεύονταν. Και μαζί με αυτό και να πιστεύουν και να ελπίζουν. Με κάθε όνειρό τους που έφευγε, έφευγε κι ένα χρώμα…

…..Κι ήρθε μια στιγμή που κάθε όνειρο είχε πετάξει μακριάσαν πουλί και μαζί του κάθε χρώμα είχε χαθεί. Κι έμεινε η πολιτεία γκρί.Δίχως χρώματα και δίχως χαρά. Μια σκιά απλώθηκε στων ανθρώπων και στης πολιτείας την καρδιά, στα σπίτια, στους δρόμους, στα δέντρα, στις πέτρες, στα παιδιά. Είμαι η μόνη στη Σκιοχώρα που έχω κάποια χρώματα, όπως βλέπεις, καθώς δεν χάθηκε ακόμα το όνειρό μου και η πίστη μου πως τα χρώματα δεν έχουν για πάντα χαθεί, αλλά έχουν για λίγο πολύ κρυφτεί…”

Το πώς η ηρωίδα αλλάζει την κατάσταση στη Σκιοχώρα θα το νακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο.

Εγώ από την πλευρά μου έχω να σας πω ότι μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, αρκεί να ενεργοποιηθεί η θέλησή μας. Με μια αποφασιστική πράξη θελήσεως χρειάζεται να στραφούμε μέσα μας και να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει, τι χρειάζεται να θεραπεύσουμε, τι χρειάζεται να αλλάξουμε. Τι δεν κάναμε σωστά μέσα από την σκέψη, την πράξη, το συναίσθημα, την στάση ζωής μας, την κοσμοθέαση και τον προσανατολισμό μας, που νοσεί η ψυχή μας.

Εντοπίζοντας τα σημεία της ασθένειας εντός μας και λαμβάνοντας την απόφαση να τα θεραπεύσουμε, έχει γίνει ήδη η αρχή. Μπορούμε τότε από την επιφάνεια της ύλης να κινηθούμε στην ουσία του πνεύματος και στην αληθινή εσώτερη κατάστασή μας που διέπεται από εσώτερη χαρά (μια χαρά που δεν είναι συνεξαρτώμενη από εξωτερικές συνθήκες) και από ευγνωμοσύνη για τα δώρα της ζωής και από πολλές άλλες αρετές. Για να αποκτήσουμε αυτές τις ποιότητες όμως, χρειάζεται αγώνας, χρειάζεται θυσία, χρειάζεται να θέσουμε τον εαυτό στην υπηρεσία του ομαδικού καλού, στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και του πλανήτη. Χρειάζεται να μετατοπιστούμε από τη θεωρία στην πράξη, να αυξήσουμε την θέληση, την αγάπη και με διαύγεια να στοχαστούμε αληθινά και να κατανοήσουμε πως σε τούτο τον πλανήτη δεν είμαστε αποκομμένοι ο ένας από τον άλλον, αλλά απόλυτα συνδεδεμένοι.

 Χρειάζεται να ξεβολευτούμε από τα λιμνάζοντα νερά της ασφάλειας που έχουν βαλτώσει, χρειάζεται να κινηθούμε, ακριβώς όπως ο ήρωας των μαγικών παραμυθιών, από το γνωστό και οικείο, στο Άγνωστο και Μυστηριώδες. Με πυξίδα την Αγάπη και την μαγική Σοφία της.

 

 

Μπορεί να κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο σας, ωστόσο, θα τολμήσω να σας ρωτήσω: Υπάρχουν νέοι ήρωες που σας βασανίζουν γλυκά και περιμένουν να πάρουν σάρκα και οστά;

Φυσικά και υπάρχουν και ήδη εξυφαίνονται στις επόμενες ιστορίες που όταν έρθει η ώρα τους, θα βγουν στο φως και θα τους γνωρίσετε. Αυτή την περίοδο θα κυκλοφορήσουν δυο βιβλία άλλων συγγραφέων, που εγώ έχω δώσει σάρκα και οστά στους ήρωές τους μέσω της εικονογράφισής μου και ταυτόχρονα ετοιμάζεται η έκδοση ενός βιβλίου μου στο εξωτερικού. Γράφω παράλληλα ένα βιβλίο δοκιμιακού χαρακτήρα και ένα βιβλίο με ιστορίες σαν παραμύθια. Επίσης ετοιμάζω μια ατομική έκθεση ζωγραφικής που τα εγκαίνιά της θα  υλοποιηθούν στις 7 Απριλίου 2020 στην γκαλερί του Black Duck Multiplarte, τον τίτλο της οποίας θα τον μάθετε προσεχώς που θα σας στείλω την πρόκληση. Στις 13 Απριλίου στο πλαίσιο της έκθεσης , θα γίνει η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου μου «Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά». Θα χαρώ πολύ να με τιμήσετε με την παρουσία σας στην έκθεσή μου και στην παρουσίαση του βιβλίου.

Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;

Ναι, θέλω να τους πω τη βιωματική φιλοσοφία της ζωής μου, η οποία αναγράφεται στο σημείο της αφιέρωσης του βιβλίου μου, “Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά”.

Να θυμάστε αγαπητοί φίλοι και φίλες, πως οι δυσκολίες είναι ευκαιρίες μεταμόρφωσης και πως ο πόνος μπορεί σε ευλογία να μετασχηματιστεί,

Ασημένια κλωστή να γενεί για την Ψυχή

 Κι από το σκοτάδι στο φως να βγει.

Ευχαριστώ πολύ για την τιμή και τη χαρά να με φιλοξενήσετε στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών και θέλω να καλέσω τους αναγνώστες στις σελίδες μου:

www.zoenikitaki.com

https://www.facebook.com/HealingARTinGreece/

https://www.facebook.com/zoe.nikitaki

https://www.facebook.com/nikitakizoi/

https://www.facebook.com/Talesforthetruthoftheheart/

https://www.facebook.com/laikaparamythiazakynthou/

 

 

 

 

 

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και σας εύχομαι καλή δημιουργική συνέχεια.

Αγγελίνα Παπαθανασίου

Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών.

 

Share:

Περισσότερες Συνεντεύξεις

Art Work collections Ζωή Νικητάκι Zoe Nikitaki

Συνέντευξη Για Το POLISMAGAZINO Και τον κ. Μιχάλη Γωνιωτάκη

“Η Τέχνη μας επιλέγει να την υπηρετήσουμε. Τα έργα μου θα έλεγα πως είναι εικόνες της ψυχής, μαγικοί Κοσμοχάρτες της μυστικής Ψυχογεωγραφίας, όπως γράφω στο βιβλίο μου που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες, το «Χρωματοθεραπευτικό Βιβλίο, Ζωγραφίζοντας τα Οράματα της Εσώτερης Πηγής».”

Η Zωή Νικητάκη μιλάει σε συνέντευξη στο περιοδικό πολιτισμού και τέχνης Polis Magazino και στον Μιχάλη Γονιωτάκη με αφορμή το έργο με το οποίο συμμετέχει στην ομαδική εικαστική έκθεση «O Μίτος της Αριάδνης»

Συνέντευξη στον Μιχάλη Γονιωτάκη με αφορμή το έργο με το οποίο συμμετέχει στην ομαδική εικαστική έκθεση «O Μίτος της Αριάδνης»

Η Zωή Νικητάκη μιλάει σε συνέντευξη στο περιοδικό πολιτισμού και τέχνης Polis Magazino και στον Μιχάλη Γονιωτάκη με αφορμή το έργο με το οποίο συμμετέχει στην ομαδική εικαστική έκθεση «O Μίτος της Αριάδνης»

Εγγραφείτε στο
Newsletter

Καλώς ήρθατε στον κόσμο της ζωγραφικής και της τέχνης!
Η τέχνη για μένα είναι πύλη μυστική για να μεταβαίνω και να επικοινωνώ με τη μαγική παράλληλη πραγματικότητα, να αναπνέω και να επανασυνδέομαι με το τραγούδι της ψυχής μου. Μέσα από την τέχνη ανακαλύπτω κάθε φορά από την αρχή τη διαδρομή για να συνομιλώ με μια βαθιά και αθέατη πλευρά του κόσμου, για να μπορώ να μετασχηματίζει τα σκοτάδια σε φως και τον πόνο σε μια πορεία για την αναγέννηση και τη μεταμόρφωση

Τι Συμβαίνει

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΑΦΗ