Η αφηγήτρια
 | |||
| “Ένα τσουβάλι παραμύθια για στοιχειά, νεράιδες, ξωτικά και πλάσματα μυθικά” – Σαμοθράκη |
 | |
| “Λαϊκά παραμύθια της Ζακύνθου, έκθεση ζωγραφικής και παράσταση αφήγησης στο Μουσείο του Λουτρού των Αέρηδων. (φωτό: Μάνος Μπουρδαντωνάκης) |
“Όταν ξετυλίγω την κόκκινη των παραμυθιών κλωστή, αισθάνομαι αυτούς που συμμετέχουν στην αφήγηση ως συνταξιδιώτες μου στο μαγικό κόσμο του ονείρου και της φαντασίας, ως συντρόφους στο ταξίδι της μύησης της ψυχής και ως συνονειρευτές. *
 |
| Παραμυθάς επέρασε, ένας τον εκέρασε, κόσμος μαζευότανε, εδωνά καθότανε.” Ζάκυνθος |
Τα παραμύθια με απλό τρόπο και λόγο πολλές φορές ποιητικό και κυρίως εικόνες -σύμβολα που αναβλύζουν από τον ωκεανό του συλλογικού ασυνείδητου μπορούν να μας μυήσουν στην ανακάλυψη, στην κατανόση και πραγμάτωση του εσώτερου εαυτού μας. *
Αφηγούμαι παραμύθια σε παιδιά, σε μεγάλους που ονειρεύονται σαν παιδιά και σε ασθενείς με καρκίνο. *
Ο αφηγητής είναι ο θεματοφύλακας μιας παλιάς γνώσης που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, από στόμα σε στόμα. Έτσι κι εγώ προσπαθώ να μεταφέρω την ατμόσφαιρα που υπήρχε στις αποσπερίδες, στα νυχτέρια, στις βεγγέρες και στις γειτονιές που μοσχομύριζαν αγιόκλημα και γιασεμί. *
 |
| “Μύθοι και θρύλοι της θάλασσας” – Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης |
