Η χρωματοθεραπεία είναι μια μέθοδος θεραπείας που χρησιμοποιεί το ορατό φάσμα (χρώματα) της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας για τη θεραπεία ασθενειών. Ο δονητικός ρυθμός μιας ουσίας καθορίζει την πυκνότητα ή τη μορφή της ως ύλης. Μια αργά δονητική ουσία αναφέρεται ως φυσική ύλη, ενώ η υποατομική (που δονείται σε ή πάνω από την ταχύτητα του φωτός) είναι λεπτή ύλη ή καθαρή ενέργεια φωτός. Το φως είναι ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, η οποία είναι η διακύμανση των ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων στη φύση. Πιο απλά, το φως είναι ενέργεια, και το φαινόμενο του χρώματος είναι προϊόν της αλληλεπίδρασης ενέργειας και ύλης. Το μήκος κύματος, η συχνότητα και η ποσότητα ενέργειας κάθε πολύχρωμης ακτίνας είναι καθορισμένα για κάθε χρώμα, δηλαδή ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος, μια ορισμένη συχνότητα και μια συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας σε αυτό το κύμα έχουν χαρακτηριστεί ως ένα ξεχωριστό χρώμα. Το ανθρώπινο μάτι είναι ευαίσθητο στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μόνο σε μήκος κύματος περίπου μεταξύ 380 και 780 nm. Αυτό το μικρό τμήμα ονομάζεται ορατό φάσμα ή ορατό φως. Το ορατό φως μπορεί να αναλυθεί σε πολλές ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες και η συχνότητα σχετίζεται με ένα χρώμα του ουράνιου τόξου: κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, μπλε-μωβ, βιολετί και όλες οι δονήσεις αυτού.
Το ανθρώπινο σώμα, σύμφωνα με τη χρωματοθεραπεία διεγείρεται από τα χρώματα και τα χρώματα είναι υπεύθυνα για τη σωστή λειτουργία διαφόρων συστημάτων που λειτουργούν στο σώμα. Όλα τα όργανα και τα άκρα του σώματος έχουν το δικό τους ξεχωριστό χρώμα. Όλα τα όργανα, τα κύτταρα και τα άτομα υπάρχουν ως ενέργεια, και κάθε μορφή έχει τη συχνότητα ή τη δόνηση της. Κάθε όργανο και ενεργειακό κέντρο μας δονείται και εναρμονίζεται με τις συχνότητες των χρωμάτων αυτών. Όταν διάφορα μέρη του σώματος αποκλίνουν από αυτές τις αναμενόμενες φυσιολογικές δονήσεις, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι το σώμα δεν λειτουργεί σωστά. Οι δονητικές ταχύτητες που ενυπάρχουν στη δονητική τεχνική (χρωματοθεραπεία) είναι τέτοιες ώστε να εξισορροπούν το μοτίβο νοσηρής ενέργειας που βρίσκεται στο σώμα, γιατί σε κάθε όργανο υπάρχει ένα ενεργητικό επίπεδο στο οποίο το όργανο λειτουργεί καλύτερα.
Τα χρώματα παράγουν ηλεκτρικές ωθήσεις και πεδία ενέργειας που είναι πρωταρχικοί ενεργοποιητές των βιοχημικών και ορμονικών διεργασιών στο ανθρώπινο σώμα, απαραίτητα για την εξισορρόπηση ολόκληρου του συστήματος και των οργάνων του.
Η φωτοθεραπεία ασκήθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Κίνα και την Ινδία. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν το ηλιακό φως καθώς και το χρώμα για την επούλωση. Το χρώμα έχει χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο από το 2000 π.Χ. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής αγνοούσαν βεβαίως τα επιστημονικά δεδομένα των χρωμάτων ως φάρμακα, αλλά σίγουρα είχαν πίστη στη θεραπεία με χρώματα. Η επιστήμη φαίνεται να ήταν σιωπηλή εκείνη την εποχή. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και Έλληνες χρησιμοποίησαν χρωματιστά ορυκτά, πέτρες, κρύσταλλα, μύκητες και βαφές ως θεραπείες και ζωγραφισμένα ιερά σε ποικίλες αποχρώσεις. Παραδείγματος χάριν, όταν ένα άτομο έχει ρινορραγία δεν πρέπει να κοιτάζει πράγματα λαμπερού κόκκινου χρώματος και δεν πρέπει να εκτίθεται σε κόκκινο φως, επειδή αυτό θα τονώσει το σύμπτωμα, ενώ το μπλε θα το κατευνάσει και θα μειώσει τη ροή του αίματος. Το μπλε χρώμα χρησιμοποιήθηκε πρώτιστα σε τραυματισμούς και πόνους (φλεγμονές, αρθρίτιδες κλπ.)
Η ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεία είναι μια συμβουλευτική και θεραπευτική μέθοδος προσέγγισης που ενσωματώνει τους αρχετυπικούς και ενορατικούς κόσμους του Carl Yung, τις πρωτοπόρες μεθόδους του Roger Woolger, καθώς και το ψυχοδραματικό έργο του J.L. Moreno, μα και άλλες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους και πρακτικές που γεφυρώνουν την ανατολή με τη δύση δημιουργώντας και παρέχοντας την ευκαιρία να πραγματοποιηθεί βαθιά προσωπική ανάπτυξη και μεταμόρφωση μέσω των χρωμάτων.
Δημιουργός του Colour Psychodynamics (www.colourforlife.com) είναι ο Mark Wentworth, ο δάσκαλός μου, και η μέθοδος αυτή είναι το απόσταγμα του 30χρονου προσωπικού και επαγγελματικού χρωματικού ταξιδιού του, ένα ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, μάθηση, διδασκαλία και κατανόηση της θεραπευτικής γλώσσας των χρωμάτων. Με το χρώμα συνδέομαι από δύο χρονών και όσο πιο πολύ εμβαθύνω μέσα στο ταξίδι του, όσο πιο πολύ εργάζομαι με το χρώμα, τόσο πιο πολύ αναπτύσσομαι, τόσο πιο πολύ διερευνώ και ανακαλύπτω ή μάλλον ξαναθυμάμαι όλο και πιο πολλές δυνατότητες, όλο και πιο διευρυμένα πεδία νέων ευκαιριών και πιθανοτήτων, τόσο πιο πολύ συνειδητοποιώ ότι είμαστε οντότητες πολυδιαστασιακές που εμφέρουν τον σπόρο του δημιουργού πολλαπλών πραγματικοτήτων.
Ο κόσμος γύρω μας αποτελείται από χρώματα που μιλάνε και λένε πολλά περισσότερα από όσα μπορούμε να φανταστούμε. Με τα χρώματα που χρησιμοποιούμε ή δεν χρησιμοποιούμε, αφηγούμαστε ολόκληρη την ιστορία της ζωής μας, έστω κι αν δεν έχουμε επίγνωση γι΄αυτό. Γιατί το πορτοκαλί σε έναν συγκεκριμένο τόνο σου φέρνει απέχθεια και γιατί το πράσινο σε κάνει να ηρεμείς; Γιατί το ροζ το βλέπεις σαν κόκκινο και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το μπλε από το πράσινο; Γιατί το μπλε για κάποιον λειτουργεί ως παυσίπονο και σε κάποιον άλλον εντείνει την αγωνία του;
Τι ιστορίες έχουν τα χρώματα να σου πουν για το κρυμμένο δημιουργικό δυναμικό σου, για τις δυσκολίες και τα εμπόδια ως προς την υλοποίηση των ονείρων σου, για τη διαχείριση των δυσκολιών, για τον σκοπό της ζωής σου και την αποστολή σου; Το κάθε χρώμα έχει μια ιδιαίτερη ιστορία να αφηγηθεί για τον καθένα από εμάς, τα χρώματα είναι προκλήσεις που κρατάνε τα κλειδιά για τη διάνοιξη κάποιων πυλών, όπου εκεί μια κρυμμένη δυνατότητα σαν σπόρος περιμένει υπομονετικά να εδηλωθεί ή ένα θραύσμα της ψυχής ετοιμάζεται να αποκαλυφθεί, να φωτιστεί και να ενωθεί με την ολότητα, απ΄όπου έχει αποχωριστεί. Σαν χρωματοθεραπευτές διευκολύνουμε και διαχειριζόμαστε τον διάλογο ανάμεσα στα χρώματα και στο άτομο.
Κι επειδή τα χρώματα είναι δονήσεις φωτός, κινούνται με αυτή τη συχνότητα και ταχύτητα και φέρουν θαυμαστά αποτελέσματα και επιδράσεις σχεδόν θαυματουργές στη ζωή μας.
Με τη μέθοδο αυτή που ως κύριο εργαλείο έχει το χρώμα, μπορούμε:

. να ανακαλύψουμε την αποστολή της ψυχής μας και τον σκοπό που καλούμαστε να υλοποιήσουμε στη ζωή
. να επικοινωνήσουμε με την ευαλωτότητά μας, το συναισθηματικό μέρος του εαυτού μας, τον χώρο των συνειδητών ονείρων και ελπίδων μας
. να ανακαλύψουμε τα χαρίσματα, τα ταλέντα, τα δώρα που εμφέρουμε, αλλά και το κρυμμένο ψυχικό δυναμικό μας
. να έρθουμε σε επαφή με αυτό που ο Γιουνγκ αποκαλεί Σκιά, με τις ποιότητες και ιδιότητες που έχουν απωθηθεί στο χώρο του ανεκδήλωτου και μπορεί να κρύβουν εξαιρετικά θαυμαστά δώρα, να αποτελούν τον κρυμμένο μαγικό θησαυρό μας
. να ενεργοποιήσουμε θέματα αδιευθέτητα που υπάρχουν σε διάφορους τομείς της ζωής (θέματα υγείας, εργασίας, σχέσεων, κλπ.)
. να συνδεθούμε βαθύτερα με τον προσωπικό τόπο της δύναμής μας
. να γειωθούμε καλύτερα και να συνδεθούμε με το εδώ και το τώρα
. να αποκαλύψουμε εκκρεμότητες που η ψυχή φέρει στη ζωή και καλείται να διαχειριστεί και να ολοκληρώσουμε ημιτελείς κύκλους ή αδιευθέτητα ζητήματα βοηθώντας τη ψυχή να εκπληρώσει την αποστολή της.
. να επιφέρουμε αφθονία σε όλα τα επίπεδα της ζωής
. να επιτρέψουμε την υπέρβαση των εμποδίων, την επίλυση δυσκολιών και την ολοκλήρωση διεργασιών για την υλοποίηση των νέων στόχων υπερβαίνοντας εμπόδια ή δυσκολίες
. να συνδεθούμε με τον εκπληρωμένο μας εαυτό και να δώσουμε τις λύσεις σε όσα μας απασχολούν
Το χρώμα είναι σοφό, γνωρίζει σε βάθος και ως οδηγός μπορεί να σου δώσει απαντήσεις για τα ερωτήματά σου και ταυτόχρονα να σου προσφέρει το κλειδί για να μπορέσεις να ξεδιπλώσεις όλες τις κρυμμένες πινελιές του ψυχικού δυναμικού σου. Το χρώμα σου δίνει ένα είδος άδειας για να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, για να πραγματώσεις την πληρότητά σου, για να συνδεθείς με τον εκπληρωμένο σου εαυτό. Το χρώμα σε βοηθά να γειωθείς και σου υπενθυμίζει την αποστολή σου στη ζωή.
Κάθε άτομο έχει το χρώμα του μονοπατιού της ζωής του, το χρώμα της συχνότητας της ψυχής του, το χρώμα που το βοηθά να θυμηθεί τον σκοπό της ψυχής του, μα ακόμα και προηγούμενες ζωές. Η ψυχοδυναμική με το χρώμα έχει ως στόχο να αφυπνίσουμε κάτι που βρίσκεται ήδη εκεί, να μας επαναφέρει στο σώμα μας και κάποιες φορές να μας οδηγήσει σε ημιτελείς κύκλους που καλούμαστε να κλείσουμε ή σε τραύματα λησμονημένα, να λάβουμε αποφάσεις για τη ζωή μας, μα κυρίως έχει ως στόχο να ξαναθυμηθούμε το τραγούδι της καρδιάς μας.
Τα χρώματα λειτουργούν σε ψυχοσωματικό επίπεδο.
Ο καθένας μας κουβαλά ένα δώρο πολύτιμο και μοναδικό στο ταξίδι του μέσα στο Σύμπαν ως εδώ. Κάθε άνθρωπος που γεννιέται σ΄αυτόν τον κόσμο διαθέτει κάποιο ξεχωριστό και ανεπανάληπτο ταλέντο ή ικανότητα. Αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο του εαυτού μας αποτελεί το κάλεσμά μας. Παρόλο, που κανείς δεν γεννιέται χωρίς αυτό, πολλοί άνθρωποι διανύουν ολόκληρη τη διαδρομή της ζωής τους χωρίς να ανακαλύψουν ή να βιώσουν το κάλεσμά τους.
Το κάλεσμα είναι κάτι που μας κινητοποιεί όσο τίποτε άλλο στη ζωή μας, κάτι που κάνει την ύπαρξή μας ολόκληρη να φλογίζεται και την καρδιά μας να τραγουδά δονούμενη από μια εσώτερη χαρά. Κάτι που όχι απλά μας προσελκύει, αλλά πλημμυρίζει την ύπαρξή μας με κύματα έμπνευσης, πάθους και χαράς, μας ενθουσιάζει, μας συνδέει με τον ιερό χώρο της θεϊκής ουσίας που εμφέρουμε, με τη δόνηση του Ανώτερου Εαυτού μας, κάθε φορά που τον αφουγκραζόμαστε, κάθε φορά που του επιτρέπουμε χώρο να μιλήσει, να εκφραστεί, να δηλώσει την παρουσία του.
Το ιδιαίτερο κάλεσμά μας μπορεί να είναι ένας άσβεστος πόθος να εξελιχθούμε, να πετύχουμε και να προσφέρουμε στον τομέα των τεχνών, της επιστήμης, του αθλητισμού, της ψυχαγωγίας, της εκπαίδευσης, της εργασίας μας, κλπ. Ή μπορεί απλά να είναι η ενασχόληση, με την οποία αγαπάμε να καταπιανόμαστε τον ελεύθερο χρόνο μας, αυτό που πολλοί ονομάζουν χόμπι και που πολλές φορές θεωρείται από την τρέχουσα αντιληπτική προσέγγιση ως υποδεέστερο της κύριας εργασίας. Όμως κάθε φορά που καταπιανόμαστε με το χόμπι μας, ο χωροχρόνος αποκτά άλλες διαστάσεις, χάνουμε τη συνήθη αίσθηση και αντίληψη των χωροχρονικών διαστάσεων, η ύπαρξή μας πλημμυρίζει από ένα ιδιαίτερο φως χαράς και αυξάνεται η αίσθηση ότι βρισκόμαστε στο αληθινό μας σπίτι, στον τόπο της δύναμής μας, είμαστε πιο κοντά σε αυτό που είμαστε πραγματικά, σε αυτό που έχουμε έρθει να προσφέρουμε, στον αληθινό σκοπό μας. Πολλά χόμπι εξελίχθηκαν σε μεγάλα όνειρα που στάθηκαν πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία σημαντικών οραμάτων και πολύτιμων αλλαγών για τον κόσμο μας.
Η εκπαίδευση που λαμβάνουμε δεν μας βοηθά να ανακαλύψουμε το δώρο μας, να έρθουμε πιο κοντά, αντίθετα όλο και πιο πολύ μας απομακρύνει από αυτό. Τα εκπαιδευτικά συστήματα μάλιστα των περισσοτέρων δυτικών χωρών είναι εστιασμένα και δομημένα στη μονομερή ανάπτυξη του αριστερού μόνο ημισφαιρίου του εγκεφάλου, εκεί που εδράζεται η νόηση, η ορθολογιστική σκέψη, οι διανοητικές επεξεργασίες και μηχανισμοί, η τακτοποίηση, η απαρρίθμηση, η εκλογίκευση, ο υπολογισμός, κλπ. Το δεξί ημισφαίριο που σχετίζεται με την ενόραση, τη διαίσθηση, τη φαντασία, το πεδίο των απεριόριστων δυνατότητων που εμφέρουμε, παραγκωνίζεται, παραμελείται, συρρικώνεται, έως ότου αποδυναμωμένο πια σχεδόν αφανίζεται.
Ωστόσο ακόμα κι όταν ο άνθρωπος προτιμήσει να επιλέξει τα όρια της ζώνης ασφαλείας στη ζωή του, όπου όλα είναι προβλεπόμενα και υπολογισμένα, από το να ακολουθήσει την εσώτερη της ψυχής φωνή και τα όνειρά του, έρχεται πάντα η στιγμή που το κάλεσμα δυναμώνει. Έρχεται πάντα η στιγμή που αναδύεται, αργά ή γρήγορα στη ζωή, αυτό που ο Καζαντζάκης πολύ καίρια είχε εκφράσει μέσα σε μια μόλις πρόταση “όσο ο νους βολεύεται, η ψυχή πλαντάζει”. Και η ψυχή, όσο και να επιχειρούμε να την ντύσουμε με ρούχα φανταχτερά και πομπώδη, όσο και να την κρύβουμε πίσω από μια αβέβαιης και αμφίβολης ποιότητας οικονομική ασφάλεια και παντός είδους υλικά βολέματα (είτε σε φυσικό, είτε σε συναισθηματικό, είτε σε νοητικό επίπεδο), έρχεται κάποια στιγμή που ο θρήνος της παύει πια να είναι βουβός….
Μπορεί κάπου στη δύση της ζωής τους πολλοί άνθρωποι να καταφέρουν να αφουγκραστούν την εσώτερη φωνή και τότε να συνειδητοποιήσουν το δώρο τους, το κάλεσμά τους, αυτό που τους δόθηκε ώστε να εκπληρώσουν την αποστολή της ψυχής τους, το μονοπάτι τους, το όνειρό τους. Μπορεί ακόμα να φύγουν κάποιοι από τη ζωή αυτή, χωρίς να έχουν ανακαλύψει τι είναι αυτό που κάνει την καρδιά τους να τραγουδά, ποιος ο σκοπός και το νόημα το αληθινό της ζωής τους. Μπορεί τότε, πριν το τέλος, κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπήρξαν ειλικρινείς και έντιμοι με τον εαυτό τους, δεν σεβάστηκαν αυτό που η ψυχή τους είχε υπαγορεύσει, δεν ανακάλυψαν και δεν αξιοποίησαν το δώρο που τους είχε δοθεί, το μοναδικό χάρισμα και ταλέντο τους, που ήταν η ευκαιρία τους να εξελιχθούν στη ζωή και να προσφέρουν στην ανθρωπότητα.
Η ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεία μπορεί να συμβάλει, ώστε να θυμηθεί κανείς το κάλεσμά του, το δώρο που κουβαλά, που τον καθιστά ιδιαίτερο και μοναδικό. Μέσα από το χρώμα ως βασικό εργαλείο, μπορεί να αναδυθεί το δημιουργικό δυναμικό που η ψυχή κουβαλά προκειμένου να εκπληρώσει τον σκοπό της και την αποστολή της στη ζωή. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος με ροζ μονοπάτι ζωής μπορεί να έχει άμεση επαφή με την πνευματικότητα, να λειτουργεί ως οδηγός για όσους έχουν χάσει τον δρόμο τους, να προσφέρει ανακούφιση , υποστήριξη και βοήθεια στους άλλους να εκφράσουν το πλήρες δυναμικό τους, ενώ κάποιος με βιολετί μονοπάτι ζωής μπορεί να διαθέτει φυσικές ηγετικές ικανότητες, ζωηρή φαντασία και δημιουργικότητα με πάθος, δυνατότητα σύνθεσης όλων των καταστάσεων, αλλά μπορεί την ίδια στιγμή να λειτουργήσει ως δικτάτορας του εαυτού του και των άλλων.
Ο κόσμος γύρω μας αποτελείται από χρώματα που μιλάνε και λένε πολλά περισσότερα από όσα μπορούμε να φανταστούμε. Με τα χρώματα που χρησιμοποιούμε ή δεν χρησιμοποιούμε, αφηγούμαστε ολόκληρη την ιστορία της ζωής μας, έστω κι αν δεν έχουμε απίγνωση γι΄αυτό. Γιατί το πορτοκαλί σε έναν συγκεκριμένο τόνο σου φέρνει απέχθεια και γιατί το πράσινο σε κάνει να ηρεμείς; Γιατί το μπλε λειτουργεί ως παυσίπονο σε κάποιον και σε κάποιον άλλον εντείνει την αγωνία του;
Μέσα από την ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεία ξαναθυμόμαστε ότι το σημείο δύναμής μας είναι και το σημείο πρόκλησής μας.
Στα χρώματα δηλώνεται ξεκάθαρα σε ποιο πεδίο καλούμαστε να εργαστούμε. Το χρώμα μπορεί να μας αποκαλύψει το αποτύπωμά μας, τη σφραγίδα μας στον κόσμο και να μας βοηθήσει να ευθυγραμμιστούμε και να συντονιστούμε με αυτό. Ο καθένας ανάλογα με το επίπεδο της συνειδητότητάς του, ανάλογα με το σημείο θέασής του βλέπει το χρώμα, προσεγγίζει την αλήθεια. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να γνωρίζεις το χρώμα και να το σκέφτεσαι, από το να το νοιώθεις στο σώμα σου και να μπορείς να το ‘ακούς’ να σου ‘μιλάει’, να του δίνεις χώρο, ώστε να σου μεταφέρει τις πληροφορίες που ήδη εμφέρεις αποτυπωμένες στο ίδιο σου το σώμα.
Στις σαμάνικες παραδόσεις που παραμένουν ζωντανές σε φυλές της Ν. Αμερικής, αφού γεννηθεί το παιδί, ζωγραφίζουν πάνω στο ηλιακό του πλέγμα ένα σύμβολο και ένα χρώμα και έπειτα το σκεπάζουν με ένα φύλλο. Έπειτα από πέντε ημέρες το ξεσκεπάζουν και βλέπουν πως το χρώμα και το σύμβολο δεν υπάρχουν πια. Θεωρούν ότι ο Σπόρος έχει ήδη μπει μέσα. Στην πορεία της ζωής, κάθε φορά που αναδύεται μια δυσκολία, το ξαναζωγραφίζουν πάνω του για να το καθοδηγήσει, για να το συμβουλεύσει και για να το θεραπεύσει. Στο τέλος της ζωής του καίνε το χρώμα και το σύμβολό του, κι έτσι πιστεύουν πως το επιστρέφουν στο Σύμπαν.
Τα χρώματα είναι δονήσεις φωτός, κινούνται με αυτή τη συχνότητα και ταχύτητα και φέρουν θαυμαστά αποτελέσματα και επιδράσεις σχεδόν θαυματουργές στη ζωή μας. Το χρώμα έχει τη δύναμη να ενεργοποιήσει θέματα αδιευθέτητα που υπάρχουν σε διάφορους τομείς της ζωής ή εκκρεμότητες που η ψυχή φέρει στη ζωή και καλείται να διαχειριστεί εκπληρώνοντας την αποστολή της.
Η ψυχοδυναμική χρωματοθεραπεία μας βοηθά να κλείσουμε ημιτελείς κύκλους οδηγώντας μας κάποιες φορές σε εργασία σωματοποιημένων τραυμάτων κι επιτρέποντας σε νέα χρώματα να διεισδύσουν στη ζωή μας επιτυγχάνοντας την ανάκτηση της αληθινής δύναμής μας, των δώρων μας, του καλέσματός μας στη ζωή. Μπορούμε να ανακαλύψουμε τον προσωπικό τόπο δύναμής μας και ερχόμενοι ολοένα σε μεγαλύτερη σύνδεση με αυτόν, μπορούμε να υλοποιήσουμε την ανακάλυψη του δώρου και να επιτρέψουμε χώρο μέσα μας ώστε να ανθίσει.
Μπορούμε μέσα από το χρώμα να δούμε πού σαμποτάρουμε τον εαυτό μας, πού δεν είμαστε ειλικρινείς και έντιμοι με εμάς, αν ζούμε μια ζωή που είναι σύμφωνη με το τραγούδι της καρδιάς μας ή μια ζωή που επιτρέψαμε να μας επιβληθεί από αυτοπεριοριστικές πεποιθήσεις ή στερότυπα, από καλοπροαίρετους γονείς και δασκάλους, από συντρόφους και φίλους, από μια κοινωνική δομήπου εγκλωβίζει. Επίσης μπορούμε να δούμε τι χρειάζεται να κάνουμε για να βρούμε τον εσώτερο θησαυρό και να υλοποιήσουμε αυτό που ο Joseph Campel πολύ εύστοχα είχε διατυπώσει μέσα σε λίγες μόνο λέξεις:
«Ακολούθησε την ευτυχία σου και το Σύμπαν θα ανοίξει για σένα πόρτες, εκεί όπου υπήρχαν μόνο τοίχοι…»
Ας επιτρέψουμε λοιπόν, σε αυτό το μέρος του εαυτού μας που φέρνει την πρωτογενή φλόγα, να εκφραστεί μέσα από εμάς. Τότε μέσα από τα αρχαία μάτια μας θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε ξανά κάτι που το γνωρίζουμε από παλιά. Κάτι που θυμόμαστε και βρίσκεται μέσα μας βαθιά, μα θα αφυπνιστεί σαν μέσα σε μια στιγμή μαγική…
Ζωή Νικητάκη
(To συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τρίτο Μάτι στο τεύχος 268)