Στο βιβλίο “Παραμύθια για της καρδιάς μας την αλήθεια” θα βρείτε κάποιες εικόνες που είναι ακουαρέλλες σε χαρτί και κάποιες σε εφημερίδα ή με τη χρήση εφημερίδας ως κολλάζ, προερχόμενες οι πιο πολλές από τη σειρά “ΜΠΛΕ ΩΡΕΣ”. Άλλες φτιάχτηκαν κοντά στη θάλασσα κι άλλες ονειρευόμενη τη θάλασσα ή κάτω από το κύμα του ονείρου… Φτιάχτηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, μα οι πιο πολλές, όταν ήμουν ερωτευμένη με τον έρωτα, που έλεγε και ο Ελυάρ, ή με το όνειρο… Αναρωτιόμουν πάντα τι άραγε θα γίνουν αυτές οι μπλε εικόνες που έβγαιναν από το πινέλο μου, πότε στο παλιό σπιτάκι μου κάτω από την Ακρόπολη, πότε στην άκρη του κύματος στο Αιγαίο, στο Λιβυκό, στο Ιόνιο, πότε στο νέο σπιτοεργαστηράκι κοντά στον ενεργειακό λόφο του Φιλοπάππου… Ξεκίνησαν μια μέρα το ταξίδι τους και συνέχισαν να βγαίνουν και να ξεδιπλώνονται και στο χώρο να απλώνονται. Ώσπου μια μέρα, μου μίλησαν πως θέλουν να συναντήσουν κάποιες ιστορίες που ΄χα ξεκινήσει να γράφω. Έτσι, άρχισα να κάνω ένα παζλ, τοποθετώντας τις εικόνες πλάι στις ιστορίες και ξαφνικά άρχισαν να συνομιλούν και μάλιστα φωναχτά και να μου λένε πως βρήκαν το σπίτι τους. Ναι, οι Μπλε Ώρες συνάντησαν σαν παραμύθια και σαν αλήθεια και τις αγάπησαν. Κι εγώ δεν έκανα τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από το να τις αφουγκραστώ και να τις ακολουθήσω στο ταξίδι που με καλούσαν. Zωή Νικητάκη