ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΡΟΔΙΑΣ
(το βιβλίο δεν έχει ακόμα εκδοθεί)
Ακουαρέλλες και υδατοδιαλυτές ξυλομπογιές σε χαρτί

 ….”Με βοηθό μαγικό τον Σάτζαν, το μικρό ραφτόπουλο, που δεν ράβει ρούχα, αλλά παραμύθια και ζει πίσω από τη μαγική κλειδαρότρυπα ενός σεντουκιού, δημιούργησα τούτο το παραμύθι. Πήρα πινέλα και χρώματα και βούτηξα στα βαθιά. Κι αφέθηκα σαν τον Σάτζαν, που η φαντασία του ένα παράξενο πουλί είναι που ανεβαίνει πάνω στα φτερά της και ταξιδεύει. Έτσι ταξίδεψα κι εγώ κι ακόμα ταξιδεύω κι ίσως μέσα στις εικόνες μου να βρείτε μιαν άκρη απ΄την κλωστή τ΄ονείρου και λίγη παραμυθόσκονη να ταξιδέψει τα όνειρά σας. Κι είθε να αντιληφθείτε ότι από εμάς εξαρτάται αν η ζωή μας έχει νόημα, μιας και το νόημα δεν είναι δοσμένο, μα εμείς καλούμαστε να το δημιουργήσουμε. Αυτό που μας έχει δοθεί είναι ο Σπόρος μοναχά, η πιθανότητα, η δυνατότητα. Μπορούμε να ανθίσουμε σε μιαν ύπαρξη γεμάτη νόημα ή μπορούμε να μαραθούμε. Η ευθύνη είναι μεγάλη. Μα από την στιγμή που την ευθύνη της ύπαρξης αναλάβουμε, γινόμαστε άνθρωποι αληθινοί που καλούμαστε να εκπληρώσουμε τον σκοπό μας, να υφάνουμε το όνειρό μας, στο μεγάλο υφαντό της ανθρωπότητας.”

Ζωή Νικητάκη